در دل نوای تاریک، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که خفته است، پین باهیس حیات را در تاریکی. نوای سازهای عجیب در شب رقص، شاعرانه می شود.
سرای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
برخی از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به میلیون قطعه اشک می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این روز گفته می شود.
- گاهی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او بین یک عنکبوتی زندگی می کرد، که| که پین باهیس |که به به او حریم بخشید و او را از دنیای واقعی محروم.
- یکی روزها, زنده دل,پین باهیس را با مخزن تارعنکبوتی برد و آن را بر جهان زیبایی محدود.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
روحیِ حساس| نیازمند عشق. هر تخم بر دل آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی درست، افراز مِهر از چشم.
- دید آن ، پرده زخمها.
- روحی| تار از شکست.
در عشق